Het is mogelijk, logisch en rechtvaardig om het verbod op het gratis verstrekken van tassen uit te breiden naar àlle tassen, ongeacht van welk materiaal ze zijn gemaakt. Er zijn geen juridische belemmeringen en het milieuvoordeel zou hiermee hoger uitpakken. Dat blijkt uit de studie die CE Delft heeft uitgevoerd in opdracht van NRK Verpakkingen.
Het televisieprogramma Kassa ging zaterdag 12 januari 2019 over dit onderzoek naar het beprijzen van álle tassen. https://kassa.bnnvara.nl/media/583883
CE Delft heeft ten eerste onderzocht wat de gevolgen zijn van het verbod op gratis plastic tassen, dat sinds 1 januari 2016 van kracht is. Het blijkt dat het aantal verstrekte plastic tassen gemiddeld met 60% is gedaald en dat het aantal verstrekte papieren tassen gemiddeld met 18% is gestegen.
Ten tweede heeft CE Delft gekeken naar de milieuwinst. Doordat het verbod alleen voor plastic geldt, wordt gesuggereerd dat papieren tassen een lagere milieubelasting hebben. Dat is niet zo. Het is zelf zo dat de overall milieubelasting * van een middelgrote tas van gerecycled papier hoger is dan zo’n tas van plastic. Daarmee wordt een groot deel van de milieuwinst door afname van plastic tassen weer teniet gedaan. Als het verbod ook geldt voor papier is de verwachting dat de milieuwinst door het verbod juist groter wordt.
* De overall milieubelasting is een optelsom van 18 milieueffecten, waaronder klimaatverandering, landgebruik en fijn stof. Zwerfvuil en plastic soep zijn hierin niet meegenomen.
Tot slot is de juridische haalbaarheid onderzocht. De studie laat zien dat een algemeen verbod op het gratis verstrekken van tassen, ook van papier of textiel, in lijn met de EU wet- en regelgeving.