Rapport

The Fuel Efficiency of Maritime Transport

Er zijn aanzienlijke mogelijkheden om de brandstofefficiëntie van schepen te verbeteren en daarmee bij te dragen aan vermindering van de broeikasgasemissies van de zeevaart. Het wordt al lang erkend dat dit potentieel niet volledig wordt benut, dankzij het bestaan van niet-marktgebonden barrières.

In dit rapport worden de barrières voor verwezenlijking van verbeteringen in brandstofefficiëntie geanalyseerd. De belangrijkste hiervan zijn de ‘split incentive’ tussen scheepseigenaren en operators, een gebrek aan vertrouwde informatie over nieuwe technieken, en de transactiekosten die bij de beoordeling van maatregelen ontstaan. Als gevolg hiervan is in de praktijk ongeveer een kwart van het kosteneffectieve reductiepotentieel niet beschikbaar.

Deze barrières kunnen op diverse wijzen worden weggenomen. De split incentive kan,  tot zekere hoogte, worden weggenomen door verschaffing van meer gedetailleerde informatie over de brandstofefficiëntie van schepen, waarbij rekening wordt gehouden met het operationele profiel. Hierdoor zou het brandstofverbruik nauwkeuriger kunnen worden voorspeld en een groter aandeel van de efficiëntiebaten naar de scheepeigenaar kunnen vloeien, waardoor het investeringsrendement van brandstofbesparingstechnieken gunstiger uit zou pakken.

De geloofwaardigheid van informatie over nieuwe technieken kan worden verbeterd door intensieve samenwerking tussen leveranciers van zulke technieken en rederijen. Om risico’s weg te nemen zou de overheid een financiële prikkel kunnen geven in de vorm van subsidies. Dit zou als bijkomend voordeel kunnen hebben dat de overheid partijen dan tot publicatie van resultaten zou kunnen verplichten.

Meer over