Bij een progressieve tickettaks wordt de belasting op vliegtickets bepaald aan de hand van de afstand die gevlogen wordt en het aantal keer dat iemand jaarlijks vliegt. Hierdoor gaan frequente vliegers meer belasting betalen dan personen die één keer per jaar een korte vlucht afleggen. Door invoering van de maatregel gaan hoge inkomensgroepen jaarlijks meer betalen, omdat zij jaarlijks vaker vliegen dan lage inkomensgroepen. Voor de laagste inkomensgroep uit dit onderzoek nemen de kosten op jaarbasis nauwelijks toe. De maatregel kan leiden tot een jaarlijkse CO2-reductie van 1,7 Mton op Nederlandse luchthavens.