Door de Britse regering is een commissie in het leven geroepen om te beoordelen of de luchthavencapaciteit bij Londen verhoogd dient te worden. In de loop van de tijd is door voorstanders van luchthavenuitbreiding vaak beweerd dat dit economische voordelen met zich mee zou brengen. In de meeste gevallen zijn deze beweringen echter niet op robuuste economische methoden gebaseerd, noch op betrouwbare gegevens. In dit rapport wordt sociale kosten-batenanalyse voorgesteld als beste methodologie om de economische gevolgen van luchthavenuitbreiding te beoordelen. Er is ook aandacht voor de beperkingen, waaronder het feit dat effecten op biodiversiteit en landschap niet in geldtermen kunnen worden uitgedrukt.
In het huidige debat over capaciteitsuitbreiding speelt het begrip ’connectiviteit’ een belangrijke rol. In bepaalde rapporten wordt beweerd dat uitbreiding van het aantal bestemmingen vanaf Britse luchthavens tot groei van de nationale economie zou leiden. In dit rapport wordt aangetoond dat er voor deze stelling geen enkel bewijs in de wetenschappelijke literatuur te vinden is, en dat deze ook niet wordt ondersteund door robuuste vergelijkende analyse van handelsgegevens. Het enige dat gezegd kan worden met betrekking tot de economische gevolgen van vliegverkeer is dat een toename van het vliegverkeer in een bepaalde regio gevolgd wordt door een toename in economische activiteit. Of dit nu getuigt van een werkelijk causaal verband of van een ‘opteleffect’ of dat beide door een derde factor worden veroorzaakt kon niet worden uitgemaakt.
Martine Smit
Marnix Koopman