Zie ook de overzichtspagina met de verschillende ‘zeefstudies’ rond de SDE++
Ook voor de SDE++-ronde van 2025 hebben we de zeefmethode toegepast om na te gaan of er kosteneffectieve duurzame alternatieven zijn voor CCS voor verschillende industriële processen. We hebben één nieuwe alternatieve techniek toegevoegd aan de lijst van duurzame alternatieven, namelijk Reduced Iron Fuel Technology (RIFT).
Een belangrijk verschil met de studie van vorig jaar is dat de berekening van de subsidie-intensiteit in het Onrendabele Top Model (OT-model) van PBL, waar onze methode op gebaseerd is, is veranderd. Hierdoor zijn de subsidie-intensiteiten van CCS-technieken en duurzame alternatieven beter vergelijkbaar dan in eerdere versies van het OT-model. Dit is terug te zien in de resultaten, doordat de kosteneffectiviteit van veel alternatieve technieken nu veel dichter bij die van CCS ligt dan in de zeefstudies van eerdere jaren.
We concluderen dat er voor meerdere processen kosteneffectieve duurzame alternatieven voor CCS zijn. Maar voor met name de productie van waterstof is het duurzame alternatief (groene waterstof) nog erg duur. Vanwege de SDE-systematiek kan er daarom toch geen SDE++-categorie voor CCS worden uitgesloten van subsidie in 2025. Zolang de kosten voor de productie groene waterstof hoog blijven zal dit niet veranderen. Het zou daarom goed zijn om voor de ronde van volgend jaar te kijken of de methode aangepast kan worden, en er bijvoorbeeld toch bepaalde routes binnen een CCS-categorie uitgesloten kunnen worden.