Terwijl COVID-19 wereldwijd om zich heen greep, voerden nationale en lokale overheden verschillende maatregelen in om de verspreiding van het virus te vertragen. Maatregelen als verplichte mondmaskers, avondklokken en het sluiten van scholen en niet-essentiële winkels (ook wel niet-farmaceutische maatregelen genoemd) zijn door heel Europa heen genomen. In deze notitie stellen we dat wegens de huidige luchtvervuiling meer en/of strengere maatregelen nodig waren om de verspreiding van COVID-19 te vertragen.
Met Nederland als casestudie hebben we een schatting gemaakt van de maatschappelijke kosten van de overheidsmaatregelen die nodig waren wegens luchtvervuiling. Hoewel de economische kosten relatief eenvoudig te meten zijn, laten de niet-economische kosten zich lastiger meten. Die laatste zijn ook veel moeilijker te kwantificeren. Bovendien is het zo dat, zelfs als een onderzoeker tot een bruikbare schatting komt van de niet-economische kosten, het onduidelijk is welk deel toegerekend moet worden aan luchtvervuiling.
Om de monetaire waarde van de maatschappelijke kosten in Nederland voor de periode maart 2020-juli 2021 in te schatten, hebben we een model ontwikkeld en data ingezet. In ons model hebben we een infectiemodel gecombineerd met een schade- en waarderingsmodel. Het infectiemodel omschrijft hoe luchtvervuiling van invloed is op de verspreiding van het virus. Vervolgens produceert het schade- en waarderingsmodel een schatting van de gezondheidsimpacts die de verspreiding van het virus met zich meebrengt (bijv. ziekenhuisopnames of verloren levensjaren). Ten slotte stellen we op basis van kostenparameters en publicaties (bijv. Handboek Milieuprijzen) een waardering op.
Robert Vergeer