Analyse en doorrekening van invoedingstarief

CE Delft heeft, in opdracht van Autoriteit Consument en Markt (ACM), onderzoek gedaan naar de effecten van een invoedingstarief. Voor het afnemen van elektriciteit van het net betaalt men op dit moment wel een transporttarief, maar voor het invoeden van elektriciteit niet (zoals gascentrales, wind, zon en batterijen).
De transporttariefcomponent is de grootste kostenpost van de nettarieven voor afnemers. In dit onderzoek zijn zes varianten van een mogelijk invoedingstarief van elektriciteit onderzocht, die verschillen in tariefdrager (kWmax, kWcontract, kWh, aansluittarief) en in type prikkel (locatie, tijd).

We concluderen per onderdeel van deze studie:

• Kosten invoeders: Het tarief met de aannames in deze studie is gemiddeld 2,5 €/MWh voor invoeders, maar verschilt per invoeder afhankelijk van hoe het net gebruikt wordt. Bij een differentiatie in locatie of tijd is de spreiding groter tussen wat type invoeders of per locatie betalen. Een tarief zonder maximum zoals vastgesteld in de EU-wetgeving leidt tot vier tot vijfmaal hogere kosten.
• Energiemix: Het invoedingstarief kan ertoe leiden dat er minder (duurzame) energieprojecten doorgaan waardoor op korte termijn de elektriciteitsprijzen stijgen. Hierdoor verbetert de businesscase en zullen er meer projecten gerealiseerd worden. Ook zal er met overheidsbeleid zoals subsidie naar verwachting gestuurd worden op het behalen van de doelstellingen voor duurzame opwek. Naar verwachting wordt er in de toekomst dan in beperkte mate minder duurzame opwek gerealiseerd waardoor de elektriciteitsprijs met zo’n 1% toeneemt in 2030.
• Netbelasting: Een invoedingstarief kan resulteren in minder projecten, wat een beperkt effect heeft op de netbelasting. Een tarief met locatiesturing kan resulteren dat nieuwe projecten vestigen op andere locaties, al is die keuze van veel factoren afhankelijk. Dit kan resulteren in 5 tot 15% minder netbelasting op stations met veel duurzame energieprojecten.
• Energierekening afnemers: Een invoedingstarief resulteert in lagere nettarieven voor afnemers, maar ook tot een hogere elektriciteitsprijs. In totaliteit blijven de energiekosten daarmee grofweg gelijk voor bedrijven en huishoudens.
• In de studie is een beoordeling opgenomen van de varianten van een invoedingstarieven. In onze ogen biedt het invoedingstarief een potentiële verbetering op de aspecten kostenreflectiviteit en in beperkte mate op de netimpact; voor sommige varianten daarnaast op de criteria objectief, transparant en non-discriminatoir. Aandachtspunten zijn de impact op de energiemix, energierekening van afnemers, leveringszekerheid, gelijkspeelveld en uitvoerbaarheid bij netbeheerders bij de meer complexe tariefvormen.

De ACM zal de komende periode verder werken aan de visievorming op een eventuele invoering van een invoedingstarief.