In de derde fase van het Europese emissiehandelssysteem (2013-2020) kunnen sectoren met veel kans op koolstoflekkage gratis rechten verkrijgen tot aan een geharmoniseerde benchmark voor CO2-emissies ten gevolge van hun productie. De beslissing of sectoren in aanmerking komen voor gratis verstrekking van rechten wordt bepaald aan de hand van twee indicatoren: de additionale koolstofkosten en de handelsintensitieit. De bepaling van deze indicatoren gebeurt aan de hand van gegevens over de gehele EU. De VNPI heeft aan CE Delft gevraagd om deze twee indicatoren ook uit te rekenen specifiek voor Nederland omdat op die manier de relatieve concurrentiekracht van de Nederlandse aardolieraffinage ten opzichte van het Europese gemiddelde bepaald kan worden ten aanzien van hun milieukosten.
De studie geeft de ontwikkeling van de twee indicatoren weer tussen 2005 en 2012. De data laten zien dat de Nederlandse sector iets hogere koolstofkosten kent dan het Europese gemiddelde en een veel hogere handelsintensiteit – ook wanneer gecorrigeerd wordt voor wederuitvoer.