In 1992 introduceerde een groep bedrijven een nieuw begrip op de vooravond van de conferentie van de United Nations over duurzame ontwikkeling: eco-efficiency. Het was het antwoord aan de maatschappij om te laten zien dat de industrie daadwerkelijk wil bijdragen aan het realiseren van duurzame ontwikkeling. Voordat het concept eco-efficiency werkelijk bruikbaar en mobiliserend is voor het bedrijfsleven, en aanknopingspunten biedt voor het overheidsbeleid, dient het eerst uitgewerkt te worden. De voorliggende notitie geeft hiervan een weerslag. Aan de orde komen onder andere de volgende onderwerpen: