Voor de energie- en grondstoffentransitie zien veel sectoren een rol weggelegd voor biogrondstoffen. Er zijn echter nog veel onduidelijkheden: over de mate waarin de beschikbare hoeveelheid biogrondstoffen toereikend zal zijn voor de groeiende vraag in verschillende sectoren, wat de rol van biogrondstoffen is in de transitie, en over milieu-effecten van de teelt van niet-voedselgewassen. Met deze studie voor Natuur & Milieu wordt de stand van de kennis over deze onderwerpen gepresenteerd. De focus ligt hierbij op biogrondstofaanbod- en vraag in Nederland in 2030.
Een hoofdbevinding van de studie is dat de schaarste van biogrondstoffen sterk zal toenemen tussen nu en 2030. De biogrondstofvraag in Nederland stijgt naar verwachting met 70 tot 100%. Dit zal de inzet van biogrondstoffen voor hoogwaardigere toepassingen zoals de chemische industrie bemoeilijken en zal leiden tot een stijgende afhankelijkheid van import van biogrondstoffen uit het buitenland. De verwachting is dat biogrondstoffen in 2030 vooral worden ingezet in toepassingen met een lagere maatschappelijke waarde, omdat er meer ondersteunend beleid is voor deze toepassingen. Dit staat haaks op het duurzaamheidskader voor biogrondstoffen van de Nederlandse overheid en op dat van de EU.