In diverse recente studies wordt beweerd dat natuurkurken flessenstoppers een zeer gunstige CO2-voetafdruk hebben wegens het opslaan van koolstof in kurkeikenbomen. De betreffende resultaten worden gebruikt voor de promotie van kurken flessenstoppers (en ook andere kurkproducten) als een milieuvriendelijker en ook praktischer manier om het verpakte product te ‘vergroenen’. In deze studie wordt echter geconcludeerd dat een deel van de data, systeemgrenzen en allocatiemethoden die in de beschouwde LCA-studies worden gebruikt discutabel zijn. De koolstofopslag in kurkeiken ligt bijvoorbeeld vermoedelijk niet hoger dan 0,95-1,25 ton C/ton ruwe kurkoogst, hetgeen slechts 20-25% van de gerapporteerde waarde bedraagt. Gestandaardiseerde methoden als ISO 14000 en PAS 2050 bieden geen mogelijkheden om koolstofopslag in de vegetatie van antropogene kurkeik-landschappen en andere typen aangelegd bos in voetafdrukberekeningen mee te nemen. Gegeven het bestaan van zowel Europese als nationale subsidies voor onder andere landschapsbeheer, bestaat er ook een risico van dubbeltelling van ‘carbon sinks’.
De voornaamste resultaten worden door de auteurs gepresenteerd in een kort filmpje met animaties: