Met het oog op het behalen van de EU-energie- en klimaatambities voor 2020 en 2030 en de doelstellingen van het Parijse klimaatakkoord worden in alle lidstaten van de Europese Unie klimaatmaatregelen genomen. Hoewel elk land zijn eigen raamwerk voor het klimaatbeleid hanteert, zijn er mogelijk voordelen te behalen door op bepaalde gebieden samen te werken om de vereiste ontwikkelingen te versnellen. Door binnen een groep buurlanden maatregelen te coördineren en onderling af te stemmen kan het beleidsrendement worden verhoogd en koolstoflekkage en concurrentienadelen tegelijk verminderd. Dit rapport, in opdracht van het Nederlandse ministerie van Economische Zaken en Klimaatbeleid, geeft een breed overzicht van beleidsmaatregelen waar grensoverschrijdende coördinatie tot synergie-effecten zou kunnen leiden.
Als eerste stap werd een overzicht opgesteld van de effectiefste bestaande en aangekondigde beleidsinstrumenten en -maatregelen in negen Noordwest-Europese landen: Nederland, België, Luxemburg, het Verenigd Koningrijk, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Denemarken. Vanuit deze lijst werden maatregelen vastgesteld waarbij er mogelijk voordeel te behalen zou zijn door transnationale samenwerking tussen deze groep landen. Dergelijke maatregelen bestrijken alle sectoren en omvatten onder andere de uitfasering van kolencentrales, een bodemprijs voor koolstofemissies, hogere energieprijzen voor de industrie en hogere belastingen op transportbrandstoffen. Als laatste stap van de analyse werden potentiële beleidskloven in kaart gebracht, waaronder sectoren waar de huidige beleidsinspanningen nog beperkt zijn ten opzichte van de emissiereducties die de komende decennia vereist zijn. Ook kunnen nieuwe technologieën beschikbaar komen die een belangrijke rol gaan spelen in het behalen van de klimaatdoelstellingen voor de langere termijn, maar die nog niet door bestaand beleid gedekt worden.