Biofuels on the Dutch market

Er zijn grote verschillen in de duurzaamheid van de in Nederland verkochte biobrandstoffen, waarbij brandstoffen die relatief veel uit rest- en afvalstoffen gewonnen brandstof bevatten over het algemeen beter scoren. Omdat indirecte veranderingen in landgebruik (ILUC) nog niet in de Hernieuwbare Energie-richtlijn zijn opgenomen, kunnen brandstofleveranciers momenteel biobrandstoffen op de markt brengen die tot slechts zeer beperkte GHG emissiereducties leiden, of zelfs tot een netto-toename daarvan.

 

De Nederlandse overheid zou de data-transparantie zeer sterk kunnen verbeteren wanneer ze in haar jaarverslag over dit onderwerp ook absolute volumes zou opnemen en bij elke  type biobrandstof de type grondstoffen en land van herkomst daarvan zou vermelden. Een grotere mate van transparantie zou aan brandstofleveranciers een prikkel geven om rest- en afvalstoffen als grondstof voor hun brandstoffen te nemen in plaats van  geteelde gewassen.

 

In deze in opdracht van BirdLife Europe, Transport & Environment, het Europese Milieubureau en de Nederlandse milieuorganisatie Natuur & Milieu uitgevoerde studie zijn de betreffende gegevens beoordeeld door de milieuprestaties van de biobrandstofmengsels van de diverse leveranciers te vergelijken en een rangorde hiervan op te stellen op basis van de gemiddelde broeikasgasemissies in 2011. Het doel hiervan was om verschillen in de prestaties van de  diverse leveranciers vast te stellen en het bewustzijn van Nederlandse consumenten op dit punt te verbeteren.

 

De betreffende gegevens zijn opgesteld door de Nederlandse Emissieautoriteit (NEa), die een selectie uit de resultaten zal publiceren. Het eerste rapport, met gegevens over 2011, is in 2012 verschenen. Nederland is de tweede EU-lidstaat (na het Verenigde Koninkrijk) die gegevens over biobrandstoffen publiekelijk beschikbaar stelt.