Erkende maatregelenlijsten maken het toezicht op het treffen van rendabele energiebesparende maatregelen gemakkelijker, maar lossen niet alle problemen op. De grootste knelpunten zijn dat toezichthouders te weinig tijd, mankracht, en expertise hebben om echt effectief toezicht te houden op bedrijven. Bedrijven waarderen de lijsten, maar zijn wisselend over hoe het toezicht ermee omgaat. Ook zijn er nog steeds discussies over terugverdientijden van maatregelen en of maatregelen al dan niet verplicht zijn. Dit blijkt uit een evaluatiestudie van CE Delft in opdracht van het Ministerie van EZK.
Bedrijven kunnen nog veel energie besparen met maatregelen die zich binnen vijf jaren terugverdienen. Deze maatregelen zijn verplicht voor zo’n 100.000 bedrijven in Nederland, maar toezicht op de uitvoering van deze regelgeving is lastig. Daarom zijn sinds 2015 voor veel branches de ‘erkende maatregelenlijsten’ opgesteld, die de maatregelen opsommen die in het overgrote aantal gevallen rendabel en in principe verplicht zijn. Dat maakt het toezicht makkelijker.
We leren nu dat de lijsten wisselend worden ervaren door bedrijven en toezichthouders. Sommigen waarderen de lijsten, maar anderen melden dat de lijsten incompleet zijn, dat relevante maatregelen ontbreken of dat er achterhaalde maatregelen op staan. Voor een aantal betrokkenen geldt dat de lijsten te lang en complex zijn, te veel moeilijke technische informatie bevatten, en dat er te veel randvoorwaarden en uitgangssituaties vermeld zijn, waardoor niet duidelijk is of een maatregel toepasbaar is. Kortom, het is complexe materie.
De studie heeft een verscheidenheid aan suggesties voor verbeteringen opgeleverd die kunnen worden meegenomen bij actualisering van de lijsten. Zo is het belangrijk om de erkende maatregelenlijsten regelmatig te actualiseren en de leesbaarheid te verbeteren. Daarnaast is het aan te bevelen om ervoor te zorgen dat de toezichthouders meer inzicht krijgen in de bedrijven die onder de verplichting vallen. De discussies over terugverdientijden kunnen verminderen door de data en methodiek van de berekeningen in de erkende maatregelenlijsten transparant te maken. Daarnaast zou het beter zijn als gemeenten allemaal dezelfde prioriteit aan toezicht op energie geven.
Binnenkort wordt nieuwe regelgeving van kracht die bedrijven verplicht om de toezichthouders te laten weten hoe zij aan de energiebesparingsverplichting voldoen. Dit kan een goede aanleiding zijn voor meer communicatie over de regelgeving en de maatregelen die kunnen worden getroffen.