Nederland heeft voor 2030 als doel om 40% van de vraag naar plastics te dekken met gerecycled materiaal (I&W/EZK, 2018). Op dit moment bestaan plastics voor 9% uit gerecycled materiaal. De toename in plasticrecycling wordt naar verwachting met name met mechanische recycling gerealiseerd. Er wordt echter ook een aanzienlijke bijdrage verwacht van nieuwe (‘chemische’) recyclingtechnologieën.
Deze technologieën kunnen complexer zijn en kunnen worden geïntegreerd in bestaande chemische productielocaties. Hierdoor is het monitoren van hun recyclingprestaties ingewikkelder. Het Nederlandse ministerie van Infrastructuur en Waterstaat heeft CE Delft daarom gevraagd te onderzoeken hoe chemische recycling kan worden geïntegreerd in bestaande monitoringssystemen voor recycling.
Deze studie laat zien dat het massarendement (de yield) van chemische recycling op dezelfde manier kan worden berekend als bij mechanische recycling. Hoewel de technologieën voor chemische recycling complexer zijn en doorgaans meer processtappen met zich meebrengen, kunnen dezelfde hoofdprincipes toegepast worden.
Een belangrijk resultaat van de studie zijn ook de elf casestudies uitgevoerd met chemische bedrijven naar de concrete plastic-to-plastic yield van diverse chemische recyclingtechnieken.