Het Schone Lucht Akkoord (SLA) heeft als ondertitel gekozen: ‘Gezondheidswinst voor iedereen in Nederland’. Vanuit het SLA kunnen gemeenten en provincies een aanvraag doen voor een specifieke uitkering (SPUK) voor maatregelen gericht op gezondheidswinst door directe emissieverlaging. Daarvoor dienen gemeenten en provincies een indicatieve berekening toe te voegen van de te bereiken emissiereductie van de belangrijkste luchtverontreinigende stoffen en van de vermeden negatieve gezondheidseffecten. Het achterliggende doel is om te kunnen beoordelen of de SPUK-aanvragen een kosteneffectieve besteding van middelen zijn. Dat wil zeggen dat de rijksbijdrage lager is dan de gezondheidswinst uitgedrukt in vermeden schadekosten.
In dit rapport beschouwen we de gezondheidsbaten van de vermindering van emissies naar lucht, van stoffen op het gebied van fijnstofvorming en fotochemische smogvorming. Voor het eerst heeft CE Delft de gezondheidsschade van fijnstof gedifferentieerd naar uitstoothoogte en het aantal inwoners rondom de uitstootbron.
Het gaat dan om de gezondheidsbaten van vijf stoffen:
De rekentool en toelichting van CE Delft is ook hier te vinden.